فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! (7)

مظلومیت فرهنگی! هدفمندی یارانه ها و دعوای درهم و دینار معیشتی!!!

یزدفردا :رضا بردستانی :اراده ای بزرگ و ملّی می خواهد و نشان داده است که باید این طرح با تمامی انتقاداتی که بر آن وارد است، با تمامی کاستی هایی که از گوشه و کنار شاهد و ناظر آن هستیم و با تمامی خصوصیت های مثبت و خیرخواهانه اش ، بدون کوچکترین دغدغه ای به سر منزل مقصود برسد. همه ی امکانات در خدمت نهادینه شدن و موفقیت بی چون و چرای طرح بزرگ هدفمندی یارانه هاست! البته در این طرح، تمامی دست اندر کاران کمر همت سفت و سخت بسته اند تا معیشت مردم بهتر شود و در گذر روزانه ی آنان خللی ایجاد نشود که پای درهم و دیناری چند! در میان باشد و انگار تمام توان دولت در این راه صرف شده است تا جایی که یک هفته مانده به پایان دهمین ماه سال !!! نام و نشانی از بودجه 90 شنیده و دیده نمی شود! دولت در انتظار تصویب برنامه پنجم توسعه و مجلس در انتظار بودجه ی سال 1390 ! با آن که هنوز سر در نیاوردیم آخر و عاقبت برنامه ی چهارم توسعه به کدامین فرجام منتهی شد! شنیده ها می گوید که دولت از روند اصلاحات انجام شده روی برنامه ی پنجم توسعه رضایت دارد و این اعلام رضایت در حالی است که مجلس هشتم با خویشتن داریِ تمام منتظر گزارش عملکرد دولت در اجرایی نمودن برنامه ی چهارم توسعه است.

بودجه ی سال 1390 از آن جا حائز اهمیت است که نخستین بودجه ی از بودجه های تصویبی برنامه ی پنجم توسعه می باشد و از جمیع جهات می تواند تعیین کننده و سرنوشت ساز باشد. اگرچه دولت با چالش های ریز و درشت حاشیه ای دست و پنجه نرم می کند و هر از چند گاهی، بادی مخالف! برای مدتی کوتاه، علم دولت را دچار ِ نباید ها می نماید اما با نگاهی بر این فهرست که مشتی است نمونه ی خروار! به خیلی چیزهایی که باید پی خواهیم برد:

 نبرد همه جانبه ی ایران در میدان هسته ای البته از نوع دیپلماتیک ِ آن با این ترکیب که ایران در یک سو و تمام قدرت های استکباری و شبه استکباری ! در سوی دیگر.

 صهیونیزم جهانی و تمامی نقشه های دد منشانه اش.

 بد اخلاقی های آزار دهنده ی خاورمیانه ای!!!

 تحریم هایی که هر روز تشدید و تعریض می شوند و اگرچه دولت می گوید ایران با این تحریم ها از آرمان های خود دست بر نخواهد داشت اما تحریم تحریم است ، بالاخره!

 تحرکات تروریستی به خصوص در مرز های خاکی و در آوردگاه های همسایگی و ...

 فشارهای سیاسی از جانب گروه های داخلی و خارجی.

 خشکسالی به خصوص در دهه ی اخیر.

 حواشی ریز و درشت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و....

 دعواهای چریکی میان برخی از نهادهای بزرگ نظام(مجلس، دولت، مجمع تشخیص مصلحت نظام، دانشگاه آزاد، انتخابات، شورای عالی انقلاب فرهنگی ....)

 گفت و شنود های خط و نشان دار!!!

 عزل و نصب هایی که گاه روزها و هفته ها نقل محافل می مانند!

 سفرهای استانی

 مطالبات تمام ناشدنی مردم

 ورزش

 اقتصاد

 سیاست

 و الحمد الله که در این وانفسا نفت ارزان نشده است که اگر نفت ارزان شده بود ....!

ساز و کار ها نشان داده است در تقابل مجلس و دولت آن که خندان از در بهارستان یا پاستور خارج شده است یکی از دولتی ها بوده است و مجلسی ها این گونه خود را آرام نشان می دهند که مصلحت نبود چوب لای چرخ دولت بگذاریم و نگذاشتیم! 45 روز زمان حداقل مدتی است که بودجه در دو یا سه نوبت کاری با عجله ای گیج کننده بررسی و تصویب خواهد شد و شورای نگهبان نیز مهربان تر از همیشه این تصویبیه ی مجلس را آن چنان سختگیرانه پیش چشم نخواهد گذرانید چرا که بودجه باید سریعاً ابلاغ و عملیاتی شود و تمام این داستان ها ! خوب یا بد به بخش فرهنگ آن گاه ربط پیدا می نماید که رویکرد دولت دهم فرهنگی معرفی شده است و تا اینجا تماما یا در زد و بند های سیاست خارجه خلاصه شده ایم و یا در طرح ها و لوایح نهایتاً اقتصادی که بزرگترینش همین طرح هدفمندی یارانه هاست و از بخت همیشه بد فرهنگ!!! در سالی عملیاتی می شود که دیدگاه دولت فرهنگی شده است.

ذکر این نکته تنها برای ماندن در چرخه ی نقد و پاسخگویی و نیز مطالبه ای که برای همیشه بی پاسخ باقی ماند خالی از لطف نیست که؛ دولت سازندگی و دولت توسعه ی سیاسی با تمام نقد ها و مطالباتی که دارد اگرچه خود را فرهنگ محور معرفی نمود اما ابراز نکرد و نشان نداد که فرهنگ هم نگاه مهربان می خواهد و قوانین التیام بخش .

در تمامی شش یادداشت قبلی با توجه به روند تصویب و ابلاغ این بودجه ی حالا دیگر نحیف! دغدغه هایی داشتیم و با دلیل و مدرک به میدان آوردیم و نوشتن را تا نهایی شدن و تصویب و بهره برداری تمامی لوایح فرهنگی ادامه می دهیم اما با نگاه به شش یادداشت گذشته یک نقطه ی مشترک و هشدار دهنده به چشم می خورد که بودجه ی فرهنگی و اساساً هر نوع بودجه ای اگر در زمان مقرر و معین خود نهایی، تصویب و عملیاتی نشود کارکردهای مؤثّر خود را ناخواسته از دست خواهد داد.

 یادداشت نخست: فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! بهره ی نخست :(از عدالت محوری تا فرهنگ محوری) نوشتیم سخت خرسندیم از این که دولت ویژه و اختصاصی فرهنگ را مورد توجّه و تفقّد خویشتن قرار داده است و اما چندین علامت سؤال نیز در ذهنمان ایجاد شده بود که عدالت محوری آیا در تقسیم مرحمتیِ فرهنگی نیز رعایت خواهد شد؟!

 یادداشت دوم: فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! (2)بهره ای دیگر : (معیارهایی برای بازبینی!) در این یادداشت شدیداً بر نحوه ی تقسیم کلان بودجه و رتبه بندی استانی اعتراض نمودیم و به خود باز هم حق می دهیم که این اعتراض را علنی تر بیان نماییم!

 یادداشت سوم: فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! (3) نگاهی جدّی یا... : ( مانده ایم بسازیم یا بسوزیم؟!) در این یادداشت شنیده ها حاکی از آن بود که تصمیم سازان استانی بودجه را به جاهایی که می خواهند و نه به جاهایی که باید هدایت می نمایند که در میانه ی راه این دغدغه با تغییر رویکرد کلی ِ دولت تا حدّی بر طرف شد اما گویی این هدایت به سمت و سوی خاص همچنان ادامه دارد!

 یادداشت چهارم: فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! (4) رسانه ها ؛ ناظر یا منتظر... ؟! :( سهم رسانه ها از این بودجه...!!!) رسانه در این یادداشت بزرگترین دغدغه ای بود که به آن پرداختیم و هنوز هم اعتقاد داریم جامعه ی بزرگ و مثمر ثمر و تأثیر گذار اطلاع رسانی از هر طیف و رنگ نباید از نظر دور داشته شوند.

 یادداشت پنجم: فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! (5) بیم ها و امیدها ! به افزایش بودجه ی فرهنگی یزد امیدوارشدیم اما...؟ اگرچه افزایش بودجه ی فرهنگی خرسندمان نمود اما جلسات تشکیل شده آن هم پشت درب های بسته و با ترکیبی خاص و همیشگی اندکی نگرانمان نموده است و جای سؤال دارد که چرا جامعه ی فرهنگی نباید در تصمیمات محدوده ی خود! دیده و شنیده شوند؟

 یادداشت ششم: فرهنگ و شوک 1500میلیارد تومانی! (6) صدای پای زمستان، بودجه ی 90 و 11 استان همچنان در انتظار! در یاداشت ماقبل یادداشت حاضر ابهام بزرگ ذهنی خود را مطرح نمودیم که این بودجه ها کی و چگونه ابلاغ و عملیاتی می شوند؟

این ها تنها بخشی از سؤالات و دغدغه هایی است که ابراز و اعلام شد و اما از این دست سؤالات همچنان ایجاد و پرسیده می شود که اعلام یک طرح تأثیر گذار و ضعف های محتمل اجرایی چه عوارضی می تواند در پی داشته باشد؟ مثل معروف سفره ی نیانداخته و آبرویی که محفوظ می ماند را همگان به یاد دارندولی به راستی در پس این اعلام رویکرد فرهنگی چه اهدافی مدّ نظر بوده است و اساساً تا چه اندازه محقَّق شده است؟

هشت استان از مجموع 31 استان کشور در انتظار دور سوّم سفر های استانی هستند(یزد-بوشهر-سیستان و بلوچستان-قم-گیلان-کرمانشاه-لرستان-کردستان)، بودجه ی سال 1390 هنوز به مجلس اعلام نشده است، برنامه ی پنجم توسعه مورد کنکاش اساسی قرار نگرفته است، ایام الله دهه ی فجر در پیش است، 66 روز دیگر سال 89 جایش را به سال 1390 می دهد و ...جلسات مصوبات سفر همچنان در رأس دغدغه های مدیران رده بالای استان ها می باشد!

به راستی سرانجام این بودجه ی تماماً فرهنگی چه خواهد شد؟ برنامه های پیشنهادی استان ها تا چه اندازه خواست و توقّع دولت را برآورده نموده است؟ برنامه های پیشنهادی در راستای اهداف بلند مدّت تعریف شده اند یا باری به هر جهت؟ نتیجه این همه جلسه و رفتن ها و آمدن ها چه خواهد شد؟ چه مدّت زمان نیاز هست تا برآیندهای این بودجه ی 1500میلیارد تومانی دیده شود؟ تا کنون چند درصد از مصوبات فرهنگی عملیاتی شده اند؟ نظارت و پیگیری این بودجه از سوی کدام نهاد، ارگان اداره و یا سازمانی انجام خواهد شد؟ استان هایی که کارگروه فرهنگی آن ها در حضور ریاست محترم جمهوری تشکیل شده است(23 استان از مجموع 31 استان) چه میزان از خروجی آن رضایت و اطمینان اجرایی دارند؟ سال های دوم تا پنجم، این بودجه چگونه تقسیم، ابلاغ و تعیین وضعیت خواهد شد؟

این ها بخش هایی از سؤالاتی است که هر ذهنی را به خود مشغول خواهد نمود اما یک سؤال بزرگ که تمام افکار من ِ نوعی را به خود معطوف نموده است: با این طرح عظیم اقتصادی(هدفمندی یارانه ها)چه تضمینی برای اجرایی شدن بودجه ها و لوایح و مصوبات فرهنگی وجود دارد؟

از گوشه و کنار بعضاً شنیده می شود در برخی استان ها که ماه ها از تصویب و ابلاغ بودجه های فرهنگی آنان می گذرد تنها چند درصد ناچیز آن ابلاغ و پرداخت شده است ! آیا این دغدغه اساساً باید وجود داشته باشد که طرح شوک فرهنگی 1500میلیارد تومانی و یا به تعبیر درست تر 10.000میلیارد تومانی (5 ساله با در نظر گرفتن افزایش های گاه و بی گاه که در هنگام تصویب صورت می پذیرد!)در میانه ی راه متوقف شود؟ و اگر متوقف شد تکلیف طرح ها، برنامه ها و ساعت های متمادی که در اتاق جلسات مصرف شده است چه خواهد شد؟ کوتاه سخن این که حق داریم چندان به عملیاتی شدن این بودجه حداقل برای سال های دوّم به بعد خوشبین نباشیم.!

در یادداشت های بعدی باز هم به گوشه هایی دیگر از این دغدغه های گاه و بی گاه خواهیم پرداخت....

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا